Ik vond Vicous van VE Schwab erg interessant, maar… er miste iets. Misschien was de hype te groot voor wat het was? Al kon ik het boek ook niet neerleggen… Daar bracht Vengeful verandering in. Ik vond dit boek zo veel beter!

Sydney once had Serena—beloved sister, betrayed enemy, powerful ally. But now she is alone, except for her thrice-dead dog, Dol, and then there’s Victor, who thinks Sydney doesn’t know about his most recent act of vengeance.

Victor himself is under the radar these days—being buried and re-animated can strike concern even if one has superhuman powers. But despite his own worries, his anger remains. And Eli Ever still has yet to pay for the evil he has done.

Als de personages wat eerder samen waren gekomen en het verhaal eerder tot een geheel gebracht werd, had ik dit boek vijf sterren gegeven. Nu vond ik het erg jammer dat de personages enkel bij elkaar uitkwamen door puur geluk… Geen enkele andere reden. Het zou beter zijn geweest als de verhaallijnen iets meer verweven waren.

Ik had gehoopt VIctor iets leuker te vinden in dit boek, maar het was tevergeefs… Sorry Vic. Eli, June, Marcella, Mitch, Sydney en Dominic waren wel interessante personages. Niet leuk, maar interessant om over te lezen. Zelfs June, Mitch en Dominic die helemaal niet complex waren, waren interessanter van Victor.

Junes obsessie met Sydney voelde als iets willekeurigs. Er leek geen reden voor te bestaan en dat verwarde me nogal. Vaak gebeurde er dingen in het verhaal die meer leken te gebeuren voor het verhaal dan dat er ook daadwerkelijk logica achter zat.

Om eerlijk te zijn is het lastig om te beschrijven wat er precies zo goed is aan dit boek. Het is niet de verhaallijn, want die is niet per sé uniek of beter dan in andere boeken. Misschien is het de personages die zo complex zijn en je zo veel wisselende gevoelens over hebt, dat het je vast blijft houden. Je blijft je echt afvragen of het wel oké is dat je hoopt dat deze personages winnen.

De serie is zeker een must-read als je van verhalen over goed en slecht houdt. Want het is een contstante vraag wie nou goed is en wie slecht.