Jay Kristoff, vooral bekend van de Nimmernacht boeken, heeft een zeer specifieke prose waar je echt van moet houden. Hij is geen auteur die ik per sé aanraad, want zijn boeken zijn niet zeker niet voor iedereen weggelegd. Ik val persoonlijk in de groep die wel erg van zijn boeken houdt, maar nadat hij in opspraak is geweest, heeft het toch lang geduurd voordat ik besloot zijn nieuwste boek, Empire of the Vampire, op te pakken.

From holy cup comes holy light;
The faithful hands sets world aright.
And in the Seven Martyrs’ sight,
Mere man shall end this endless night.

It has been twenty-seven long years since the last sunrise. For nearly three decades, vampires have waged war against humanity; building their eternal empire even as they tear down our own. Now, only a few tiny sparks of light endure in a sea of darkness.

Gabriel de León is a silversaint: a member of a holy brotherhood dedicated to defending realm and church from the creatures of the night. But even the Silver Order couldn’t stem the tide once daylight failed us, and now, only Gabriel remains.

Imprisoned by the very monsters he vowed to destroy, the last silversaint is forced to tell his story. A story of legendary battles and forbidden love, of faith lost and friendships won, of the Wars of the Blood and the Forever King and the quest for humanity’s last remaining hope:

The Holy Grail.

Je zou kunnen zeggen dat Jay Kristoff vergelijkbare verhalen schrijft. Wraak, bloederig, een school waarin ze leren hoe ze mensen/vampieren vermoorden… Maar zolang hier ook vraag naar is en het niet te veel op de vorige serie lijkt, zie ik hier het probleem niet van. Tuurlijk heeft Empire of the Vampire wat elementen van Nimmernacht, maar niet op een storende manier.

Waar Empire of the Vampire ook elementen van heeft, is The Vampire Diaries. Nu hoef je geen Damon Salvatore te verwachten, al denkt de hoofdpersonage misschien wel dat hij dit is, maar de vergelijkenissen komen vooral op de werking van vampieren aan. Aangezien ik in mijn tienerjaren (en laten we eerlijk zijn, nu ook nog wel steeds) een enorme Vampire Diaries fan was, herkende ik meteen de manier waarop de vampieren werkten. Dit is ook de reden waarom veel vampierboeken voor mij niet werken. Ik heb al een idee in mijn hoofd van vampieren en wanneer daar te veel van afgeweken wordt, klopt het niet meer met mijn “werkelijkheid”. Dit boek had dit gelukkig niet. Voor de liefhebbers van de show zullen er zeker wel wat nieuwe dingen te vinden zijn in Empire of the Vampire, maar als je ook The Vampire Diaries boeken hebt gelezen, kan ik met gerust hart zeggen dat je al heel bekend bent met deze versie van vampieren.

Genoeg over vergelijkingen, hoe was het boek zelf? Het is een ontzettend dik boek en, zoals je vast wel verwacht, is het op sommige momenten erg sloom. We springen terug tussen verschillende tijden, iets wat ook noodzakelijk is om het verhaal interessant te houden, maar op sommige momenten het ook langdradig maakt. Wanneer het net interessant is, spring je weer naar een andere tijd toe, wat het verhaal soms niet op de beste manier onderbreekt.

Over het algemeen een goed boek, al dan iets te lang, maar zeker niet voor iedereen. Een aanrader? Enkel als je van Nimmernacht houdt. Anders kan je deze beter ook overslaan. Mocht je nou Jay Kristoffs boeken willen proberen, dan begin ook maar met Nimmernacht. Dit is te langdradig om als eerste boek te lezen.