Ik was nooit zo geïnteresseerd in classics. Ik dacht altijd dat ze te droog geschreven waren of juist niet interessant genoeg waren. Maar misschien is het gewoon iets wat ik meer moet proberen. De classics die ik gelezen heb, komen allemaal van mijn schooltijd. En hoewel ik wel van lezen hou, vond ik verplicht boeken lezen niet leuk. Zeker niet wanneer ik Shakespeare moest lezen…

Er is echter een boek dat me al langere tijd aansprak. Nadat ik Wilder Girls van Rory Power had gelezen, kreeg ik veel interesse in Heer der vliegen (Lord of the Flies) te lezen. Wilder Girls is namelijk een navertelling van Heer der vliegen Mijn vriend, die wel ontzettend van classics houdt, gaf me dan ook voor mijn verjaardag Lord of the Flies cadeau. Perfecte tijd om het te lezen.

Wat gebeurt er als een groep jongens uit een hooggeciviliseerde samenleving door een catastrofe op een onbewoond eiland belandt? Ziedaar het thema van ‘Heer der vliegen’, een moderne versie van het populaire negentiende-eeuwse jongensboek ‘The Coral Island’ van R.M. Ballantyne, maar dan met een onverwachte gruwelijke wending.

In de nieuwe gevormde gemeenschap doen zich opnieuw alle spanningen en agressies, alle vormen van bijgeloof en totemisme voor die de mens overwonnen dacht te hebben. De schooljongens blijken al snel te vervallen tot niets minder dan barbarij.

Goldings boek uit 1954 is geschreven in een prachtige, beeldende, maar ook moraliserende en didactische stijl. In 1963 werd het verfilmd, waarna het boek nog populairder werd, ook in Nederland.

Voor dit boek wil ik de positieve en de negatieve punten apart benoemen. Een recensie schrijven voor Heer der vliegen vind ik namelijk lastig, want het gaat niet per sé om het verhaal zelf. Het gaat om de discussies die je daarna hebt met mensen. Waarschijnlijk is dat ook een van de redenen waarom dit boek zo populair is om te lezen op school.

Mijn negatieve punten van het boek zijn dat er te veel gesprekken zijn, maar te weinig informatie over de gedachten en de wereld. Alles wordt verteld via wat de personages zeggen, waardoor ik het idee had dat ik veel informatie miste. Maar hij dachten de personages nu echt? Wat is het dat ze niet zeiden? Hoe ziet het eiland er precies uit? Ik wist het niet genoeg. Ik wilde meer informatie.

Het positieve hiervan is dat ik denk dat het perfect is voor toneel of films. Het idee is er en voor mij voelde het echt als het doel om een gesprek op gang te brengen. En daarvoor heb je niet per sé meer informatie nodig. Dan gaat het meer om de gebeurtenissen.

Het sterkste punt van het boek? Het verkent een onbekend terrein waar iedereen een mening over kan hebben. Het opent gesprekken. Ik wilde uren praten over het boek nadat ik het gelezen had, omdat ik oprecht niet wist wat ik moest denken.

Maar een ander nadeel van dit boek was dat het niet werkt als je een personage uit het verhaal zou halen. Normaal is dit misschien geen probleem, maar dit boek gaat juist om hoe kinderen alleen op een onbekend eiland zouden zijn. Alleen er is een personage die alle heisa start. Haal je dit personage weg, dan valt het verhaal helemaal weg. Was dit ook gebeurd als dit personage niet op het eiland was? Volgens dit verhaal niet. Er zijn geen andere personages die iets vergelijkbaars vertoonden. Jammer.