Mijn leesjaar begon… zeer slecht. De edele kunst van not giving a f*ck, geschreven door Mark Manson, was alles behalve een aanrader. Blijf weg van dit boek. Negeer de feloranje kaft en de hype die eromheen was. Tenzij je graag leest om daarna een rant over het boek te maken, dan is dit boek perfect.

Van populair weblog naar New York Times-bestseller is dit hét boek voor zelfhulphaters! Stop met altijd maar positief zijn, en leer in plaats daarvan om te gaan met je tekortkomingen en de tegenslagen in het leven. Zodra je niet meer wegrent voor je angsten, fouten en onzekerheden maar de pijnlijke waarheid onder ogen durft te zien, vind je de moed en het zelfvertrouwen waar je in deze tijd zo’n behoefte aan hebt. Mark Manson geeft je de tools om te kiezen waar jij om geeft, en dus ook waar je niet om geeft. Dat idee omarmen werkt bevrijdend.
Humoristisch en vol goede grappen, maar bovenal ondersteund door wetenschappelijk onderzoek.

Het begin van het boek was het beste. Dat is nogal veelzeggend wanneer het begin van het boek minimaal drie keer het woord fuck gebruikt per zin. Zonder reden. Een heel hoofdstuk lang. Wat een nachtmerrie. Ik heb geen problemen met schelden in boeken, want waarom zou je ook anders dit boek oppakken met deze titel? Maar Mark Manson doet het om de lezer duidelijk te maken dat hij echt geen fuck geeft om alles. Het is geen subtiele aanpak zoals het zo mooi in het Engels staat. Nee, het is een overduidelijke marketing truc die hij allang doorheeft.

De volgende hoofdstukken verlopen beter. Er wordt opeens niet meer zo veel gescholden en er lijkt ook iets van waarheid in te zitten. Er zijn dingen die je oprecht kunt gebruiken uit dit boek. Echter is er toch iets wat blijft tegenspreken. Mansons karakter. Luister, hij geeft geen fuck erom. Hij kan er ook niets aan doen dat hij zo een persoon is. Maar hij is het wel en het spat van de pagina af. Ik zou gillend willen wegrennen van Manson, maar helaas wordt zijn persoonlijkheid alleen maar meer naar voren geduwd in de rest van het boek.

Manson is iemand die je vertelt als je er slecht uitziet. Hij vertelt je ook hoe geweldig veel vrouwen hij heeft veroverd in zijn vroegere jaren. Dit onnodig blijven opbrengen en gewoon asociaal zijn tegen je eigen vrouw zijn natuurlijk oprecht dingen die in dit boek naar voren moeten komen. Stel je voor dat mensen dit niet weten. Met zijn karakter haalt hij alle goede dingen uit dit boek in een klap weg. En als hij dan ook nog eens met de Manson law aankomt… Ik kon het niet meer aan.

Verder is het volgens veel reviewers vooral een herhaling van dingen die allang bekend zijn uit boeken die wel prettig te lezen zijn. Kijk dus vooral op Goodreads naar andere sugesties voor dit boek en laat het werk van Mark Manson achterwege. Helaas.