Een nieuw boek, Nic Blake en de verdwenen Msaidizi, van Angie Thomas, dat veroorzaakt onmiddelijk hoge verwachtingen. Al is dit, als ik me niet vergis, haar eerste fantasyboek. Iets dat me vanaf het begin wel al iets huiveriger maakte, want fantasie verhalen hebben heel andere regels dan onze eigen wereld. Of het haar is gelukt?

Een boek voor lezers vanaf tien jaar, van bestsellerauteur Angie het eerste deel van een bijzondere fantasytrilogie geïnspireerd door Afro-Amerikaanse verhalen.

Het is niet altijd makkelijk om Buitengewoon te zijn in de Onopmerkelijke wereld. Als je een hellehond krijgt voor je twaalfde verjaardag is dat natuurlijk cool. Maar het is minder leuk als je vader je nog te jong vindt voor magie en je om duistere redenen steeds weer naar andere plekken moet verhuizen.

Nic Blake wil niets liever dan een machtige Manifestor worden, net als haar vader. Maar voordat ze de kans krijgt om alles van hem te leren, zorgen een reeks ongelooflijke onthullingen en angstaanjagende gebeurtenissen ervoor dat Nic en haar vrienden op zoek moeten naar een magisch voorwerp. Ze heeft geen idee hoe het eruitziet, en toch moet ze het vinden, want anders zal Nics vader gestraft worden voor een misdaad die hij volgens haar nooit kan hebben gepleegd.

Hoewel ik niet over elk moment van het boek even enthousiast was, is het Angie Thomas zeker gelukt om een goed fantasieboek voor kinderen te schrijven. Tot halverwege. Op dat moment zitten er zo veel clichés in het boek, dat het lastig werd om het nog serieus te nemen. Wat erg jammer was, want het is een ontzettend veelbelovend boek.

De reis die we doorlopen samen met Nic en haar vrienden is dicht genoeg bij de schrijfsters normale werk, dat ze hier ook haar kracht uithaalt. Dit gedeelte van het verhaal leest ook heel fijn weg en heeft momenten erin die de perfecte spanning hebben voor de doelgroep. Dit is ook duidelijk Angie Thomas haar sterke kant.

Op het einde van het boek, zitten we nog iets meer met de fantasiewereld, iets wat nieuw is voor de schrijfster, en dit is te merken. Het is niet slecht, maar het is ook geen sterk stuk in het boek. Juist doordat dit op het einde was, liet het een negatief gevoel bij me achter over het hele boek helaas.

Ik denk dat een vervolg op dit boek een enorme verbetering zal zijn en dat Angie Thomas zeker de potentie heeft om dit een sterke serie te maken die met veel plezier gelezen zal worden. Echter was het eerste boek niet zo sterk als haar andere boeken.

Met dank aan Moon voor het versturen van een recensie exemplaar.